Burgemeester Vostermans in gesprek met Nadine Smits

Al een jaar houdt de coronacrisis ons bezig. Inmiddels zijn de vaccinaties begonnen. Ook een deel van de inwoners van gemeente Beesel is inmiddels gevaccineerd. Burgemeester Bob Vostermans gaat daarom met deze inwoners in gesprek. Hoe kijken zij terug op het afgelopen jaar, maar vooral hoe zien zij de toekomst nu ze gevaccineerd zijn. De eerste inwoner waarmee de burgemeester in gesprek gaat, is wijkverpleegkundige Nadine Smits.

Nadine Smits is wijkverpleegkundige voor De Zorggroep in team Reuver-Beesel. Zelf woont Nadine ook in Beesel, samen met haar vriend, hond, konijn en drie kippen. Uit wat Nadine vertelt blijkt al snel een enorme passie voor haar vak, de wijkverpleegkundige als spil in de wijk die de beste zorg wil voor haar cliënten. “Wijkverpleegkundige zijn is zoveel meer dan alleen de kousen aantrekken. Achter elke voordeur zit een ander verhaal, een andere vraag. Uiteindelijk bouw je met mensen ook echt een band op.“

Wijkverpleegkundige zijn is zoveel meer dan alleen de kousen aantrekken

Op de vraag van burgemeester Vostermans hoe ze de afgelopen tijd beleefd heeft in haar werk, is Nadine duidelijk. Wijkverpleegkundige zijn in tijden van corona was, en is nog steeds, niet makkelijk. “Je wilt de beste zorg voor cliënten, maar kunt dat niet altijd zo bieden als je zou willen.” Zeker tijdens de eerste golf waren het voor Nadine en haar collega’s onzekere tijden. “We moesten de contactmomenten zo kort mogelijk houden. We zagen dat mensen eenzaam werden. We moesten kritisch kijken waar we konden afschalen, maar soms kan dat gewoon niet. Gelukkig is in veel gevallen familie bijgesprongen. Zij hebben erg veel opgevangen” vertelt Nadine. Tijdens de tweede golf is de zorg niet meer afgeschaald. Hier kon Nadine zich beter in vinden. “Zo konden we mensen beter ondersteunen en begeleiden. ”Werken met een mondkapje maakt het werk wel lastiger. “Mensen hebben moeite je te herkennen en zien je mimiek niet. Zeker aan dementerende ouderen is het allemaal moeilijk uit te leggen. Met slechthorenden is communiceren met mondkapje op eigenlijk niet te doen.”

Inmiddels heeft Nadine beide vaccinaties gehad en ook veel cliënten zijn gevaccineerd. De burgemeester wil graag weten hoe dit voor haar en haar cliënten is geweest. Nadine geeft aan dat ze getwijfeld heeft of ze zich wilde laten vaccineren. “Het is allemaal nieuw en je kunt nergens achterhalen wat er nu precies in zit.” Uiteindelijk heeft Nadine de knop omgezet. Voor zichzelf, maar ook voor haar cliënten. De prik viel uiteindelijk erg mee. Bij de eerste had Nadine een beetje spierpijn. Van de tweede had ze wel iets meer last. “Het voelde als een griepje wat niet doorzet. Een dag, en daarna was het over.” Ook de meeste cliënten zijn inmiddels gevaccineerd. “Ze zijn positief” vertelt Nadine. “Ze hopen dat corona ons niet meer zo zal beïnvloeden. Dat ze weer dingen kunnen gaan ondernemen. Nu zitten ze vast tussen vier muren.”

Ik heb wel getwijfeld, maar uiteindelijk heb ik de knop omgezet. Voor mezelf en voor mijn cliënten.

Ook zelf is Nadine positief over de toekomst. Burgemeester Vostermans is benieuwd waar ze dan vooral naar uitkijkt. Daarop geeft Nadine aan dat ze hoopt dat we over een paar maanden toegaan naar het nieuwe normaal. “Wat dat precies is, dat weet niemand. We krijgen het sociale aspect hopelijk weer terug. Dat mis ik nu heel erg.” Nadine kijkt ernaar uit om weer met vriendinnen een terrasje te pakken of naar een festival of feest te gaan. “Dit zal eerst wel heel raar voelen. Om met zoveel mensen bij elkaar te staan. Heel fijn, maar ook weer wennen.”

Op de vraag van de burgemeester of corona haar ook positieve dingen heeft gebracht, heeft Nadine snel een antwoord. Vooral is ze blij dat ze in deze tijd echt iets heeft kunnen betekenen in het leven van mensen. Ze geniet van kleine dingen en koestert het contact met haar familie. Met haar ouders, haar broers en haar zus. “We zijn nog gezond, we hebben een dak boven ons hoofd, een auto. Geniet hiervan!” Burgemeester Vostermans is het daarmee eens, “vrienden en familie, dat is het belangrijkste wat er is.” Haar positiviteit probeert Nadine ook mee te geven aan collega’s en cliënten. “We hebben nu meer tijd om onze dagen rustiger in te delen. Meer tijd nemen om te wandelen met de hond bijvoorbeeld, in plaats van even snel tien minuutjes naar buiten. We wonen op zo’n mooie plek hier. Gun jezelf de tijd om op pad te gaan en dit te ontdekken. Geniet van de kleine dingen die je hebt!”